ره توشه سپید باوران – متن کامل
رهتوشه سپيده باوران / تدوين : موسسه فرهنگى نبأ ــ تهران : نبأ ، ۱۳۸۳ .
۲۰ ص .
۱۵۰۰ريال ISBN : 964 – 8323 – 18 – 6 :
فهرستنويسى بر اساس اطلاعات فيپا.
۱ . محمد بن حسن ( ع) ، امام دوازدهم ، ۲۵۵ ق . ـ
الف . موسسه فرهنگى نبأ.
۹۴ ر/ ۵۱BP 959 / 297
كتابخانه ملى ايران۱۹۱۲۶-۸۳ م
رهتوشه سپيده باوران
تدوين : مؤسسه فرهنگى نبأ / حروفچينى : انتشارات نبأ
ليتوگرافى : نبأ اسكرين / چاپ و صحافـى : سبحان / چاپ اول : ۱۳۸۳
شمارگان : ۲۰۰۰ نسخه / قيمت : ۱۵۰۰ ريال / كد كتاب : ۹۷ / ۱۷۷
ناشـر : انتشارات نبأ / تهران ، فاطمى غربى ، سيندخت شمالى ، پلاك ۳۱
تلفن : ۲ ـ ۶۹۴۴۰۰۱ فاكس : ۶۹۴۴۰۰۲
شابك : ۶ ـ ۱۸ ـ ۸۳۲۳ ـ ۹۶۴ISBN : 964 – 8323 – 18 – 6
اشاره
جشنهاى نيمه شعبان، تجديد عهدى است سالانه، كه امّت منتظِر با امام منتظَر، هر سال به جاى مىآورند. اين تجديد پيمان، فرصتى ارزشمند پديد مىآورد تا حقايق والاى ولايت را يك بار ديگر مرور كنند، و گرد و غبار غفلت را از دل و جان برگيرند، و گامى ديگر در راه شناخت امام زمانشان بردارند كه رسول رحمت ۶ معرفت او را، راه رهايى از مرگ جاهلى اعلام فرمود.
اين مجموعه، براى كمك به دست اندركاران و برگزاركنندگان مراسم و جشنهاى نيمهشعبان فراهم آمده است. مساجد، حسينيهها، مدارس، كانونهاى فرهنگى، مراكز و افرادى كه در نيمه شعبان به اقامه شعائر الهى مىپردازند، مىتوانند از اين مجموعه مختصر بهره گيرند.
در اين مجموعه، دوازده آيه با ترجمه، دوازده حديث با ترجمه، و دوازده قطعه ادبى در مورد امام عصر صلوات الله عليه فراهم آمده است.
قطعات ادبى، عمدتآ از كتاب «خورشيد مغرب» انتخاب شد، كه خود، جملاتى برگرفته از دعاهاى مربوط به آن امام همام با ترجمه رسا و آهنگين است.
از تمام كسانى كه از اين مجموعه استفاده مىكنند، مىخواهيم كه ديدگاهها و نكات اصلاحى و تكميلى خود را تذكّر دهند و در بهبود آن بكوشند. و الحمدلله ربّ العالمين.
۱
۱ ـ وَ لَقَد كَتَبْنا فى الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّكْرِ اَنَّ الاَْرْضَ يَرِثُها عِبادِى الصّالِحُونَ
ما در كتاب زبور نوشتيم ـپس از آنكه در ديگر كتب آسمانى نوشته بوديم ـ كه سرانجام زمين را بندگان صالح من به ارث مىبرند.
«سوره انبياء / ۱۰۵»
ـ وَ نُريدُ اَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذينَ اسْتُضْعِفُوا فِى الاَْرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ اَئِمَّةً وَ نَجْعَلَهُمُ الْوارِثينَ
و ما مىخواهيم كه بر كسانى كه آنها را در زمين ضعيف نگاه داشتهاند، نيكى كنيم و آنها را به پيشوايى رسانيم و وارث (حكومت و امكانات گذشتگان) گردانيم.
«سوره قصص / ۵»
ـ بَقِيَّةُ اللهِ خَيْرٌ لَكُمْ اِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنينَ
بقيّة الله (ذخيره الهى) براى شما بهتر است اگر مؤمن باشيد.
«سوره هود / ۸۶»
ـ وَعَدَ اللهُ الَّذينَ آمَنُوا مِنْكُم وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِى الاَْرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذينَ مِن قَبلِهِمْ وَ لَيُمَكِّنَنّ لَهُمْ دينَهُمُ الَّذِى ارْتَضى لَهُمْ وَ لَيُبَدِّلَنَّهُمْ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِمْ اَمنآ يَعْبُدُونَنى لا يُشْرِكُونَ بى شيئآ
خداوند به كسانى از شما كه ايمان آوردند و كار شايسته كردند، وعده داده است كه آنها را همچون پيشينيان به خلافت در زمين برساند، و دينى را كه به آن دين براى ايشان رضايت داده است قدرت بخشد، و ناامنىِ آنها را به امنيت تبديل كند تا اينكه همه مرا بپرستند و به من شرك نياورند.
«سوره نور / ۵۵»
ـ اِنَّ الاَْرْضَ للهِ يُورِثُها مَنْ يَشاءُ مِنْ عِبادِهِ وَ الْعاقِبَةُ لِلْمُتَّقينَ
زمين از آنِ خداست و خدا آن را به هر كدام از بندگانش كه بخواهد ارث مىدهد. و سرانجام براى اهل تقوى خواهد بود.
«سوره اعراف / ۱۲۸»
ـ اَمَّنْ يُجيبُ الْمُضْطَرَّ اِذا دَعاهُ وَ يَكْشِفُ السُّوءَ وَ يَجْعَلُكُمْ خُلَفاءَ الاَْرْضِ
آيا آن كيست كه دعاى فرد مضطّر را به اجابت مىرساند و رنج و غم را برطرف مىسازد و شما را جانشينان زمين قرار مىدهد.
«سوره نمل / ۶۲»
ـ يُريدُونَ لِيُطْفِؤُوا نُورَ اللهِ بِاَفْواهِهِمْ وَ اللهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَ لَوْ كَرِهَ الْكافِرُونَ
مىخواهند نور خداوند را با دهانهاى خود خاموش سازند در حالى كه خداوند تمام كننده نور خويش است، هر چند كافران را خوش نيايد.
«سوره صف / ۸»
ـ يُريدُ اللهُ أنْ يُحِقَّ الْحَقَّ بِكَلِماتِهِ وَ يَقْطَعَ دابِرَ الْكافِرينَ
… و خدا مىخواهد كه حق را به وسيله كلمات (اولياى) خود محكم سازد و ريشه كافران را براندازد.
«سوره انفال / ۷»
ـ اِعْلَمُوا اَنَّ اللهَ يُحْيىِ الاَْرْضَ بَعْدَ مَوْتِها
بدانيد كه البته خداوند، زمين را پس از مردن آن حيات مىبخشد.
«سوره حديد / ۱۷»
۱۰ ـ قُلْ يَوْمَ الفَتْحِ لا يَنْفَعُ الَّذينَ كَفَرُوا ايمانُهُمْ وَ لا هُمْ يُنْظَرُونَ
(اى رسول ما) بگو در روز پيروزى ايمان كسانى كه كفر ورزيدند سودى به حالشان نخواهد داشت و به آنان مهلت داده نمىشود.
«سوره سجده / ۲۹»
ـ وَ ما يُدريکَ لَعَلَّ السّاعَةَ تَكُونُ قَريبآ
و تو چه مىدانى، شايد آن لحظه ـموعود، بسيارـ نزديك باشد!
«سوره احزاب / ۶۳»
ـ هُوَ الَّذى اَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدى وَ دَينِ الْحَقِّ، لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدّينِ كُلِّهِ، وَ لَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ
او آن خداست كه رسول خويش را بفرستاد، به هدايت و دين راست، تا آن دين را بر همه دينهاى ديگر پيروز گرداند، هر چند بر مشركان دشوار آيد.
«سوره توبه / ۳۳»
۲
۱ ـ مَنْ اَنْكَرَ خُرُوجَ الْمَهْدِىّ فَقدْ كَفَرَ
رسول خدا ۶
هركس كه قيام مهدى را انكار كند، حقيقتآ كافر شده است.
جلال الدين سيوطى در كتاب «عَرف الوردى»، حافظ محمد نطنزى در كتاب «اليقين»
ـ مَنْ ماتَ وَ لَمْ يَعْرِفْ اِمامَ زَمانِهِ ماتَ ميتَةً جاهِليَّة
پيامبر اكرم ۶
كسى كه بميرد در حالى كه امام زمان خود را نشناخته باشد، به مرگ جاهليت مرده است.
كافى (كلينى) ۱ / ۳۷۷، كمالالدين (شيخ صدوق) ۲ / ۴۱۰ و ۴۱۱، مسند (احمدبن حنبل) ۲ / ۷۳، صحيح (بخارى) ۵ / ۱۳، صحيح (مسلم) حديث ۱۸۴۹
ـ مِنَ المَحْتُومِ الَّذى لا تَبْديلَ لَهُ عِنْدَ اللهِ قيامُ قائِمنا
امام محمد باقر ۷
از رويدادهاى حتمى كه براى آن نزد خداى دگرگونى نباشد قيام قائم ما است
غيبت (نعمانى) ص ۸۶
ـ اَللّهُمَّ بَلى! لا تَخْلُوا الاَرْض، مِن قائم للهِ بِحُجَّةٍ، اِمّا ظاهِرآ مَشهُورآ، وَ اِمّا خائِفآ مَغمُورآ، لِئَلّا تَبْطُلَ حُجَجُ اللهِ وَ بَيِّناتُهُ…
اميرالمؤمنين ۷
بار خدايا! البته چنين است كه زمين از حجت خدا تهى نخواهد ماند، چه او آشكار باشد و شناخته، و چه (بنا به علتها و حكمتها) نگران از ستمگران و ـدر پهناور گيتى و مجامع ـ نهان. اينچنين است (و حجت همواره هست) تا تداوم حجتها و بينات الهى از هم نگسلد…
نهج البلاغه، ص ۱۱۵۸
ـ اَفضَلُ اَعمالِ اُمَّتى، انتظارُ الفَرَج مِنَ الله عَزَّوجلَّ
پيامبر اكرم ۶
برترين اعمال امت من، انتظار رسيدن فرج است از نزد خداى عزوجل.
بحارالانوار، ۵۲ / ۱۲۸٫
۶ ـ يَمْلاَُ الاَْرْضَ قِسطآ وَ عَدْلا كَما مُلِئَتْ ظُلْمآ وَ جَوْرآ
امام صادق ۷
ـمهدى ۷ـ زمين را مالامال از قسط و عدل مىكند، همچنان كه از ظلم و جور لبريز شده باشد.
منتخب الاثر، فصل ۲، باب ۲۵
ـ يُطَهِّرُ اللهُ بِهِ الاَْرضَ مِن كُلِّ جَورٍ، وَ يُقَدِّسُها مِن كُلِّ ظُلْمٍ…
امام رضا ۷
خداوند زمين را به دست قائم، از هر ستمى پاك گرداند و از هر ظلمى پاكيزه سازد…
كمال الدين ۲ / ۳۷۲
ـ لا يَبْقى كافرٌ إلّا آمَنَ، و لا طالِحٌ إلّا صَلَحَ، و تَصْطَلِحُ فى مُلكِهِ السِّباعُ، وَ تُخْرِجُ الأَرضُ نَبتَها، وَ تُنزِلُ السَّماءُ بَرَكَتَها، وَ تَظهَرُ لَهُ الكُنوزُ
امام حسن مجتبى ۷
در حكومت او ـيعنى حضرت مهدى ۷ـ هر كافرى ايمان مىآورد و هر بدكردارى به صلاح مىآيد، درندگان با هم صلح مىكنند، زمين گياهان خود را مىروياند، آسمان بركات خود را مىبارد و (زمين) گنجهاى خود را آشكار مىسازد.
بحارالانوار ۵۲ / ۲۸۰
۹ ـ اَلا اِنَّ خاتَمَ الائِمَّةِ مِنَّا القائِمُ المَهدِىُّ… اَلا اِنَّهُ مُدرِکٌ بِكُلِّ ثارٍ لأَولِياءِ اللهِ عَزَّوَجَلَّ… اَلا وَ اِنَّهُ وَلِىُّ اللهِ فى اَرضِهِ وَ حَكَمُهُ فى خَلقِهِ وَ اَمينُهُ فى سِرِّهِ و علانِيَتِهِ
رسول خدا ۶ در خطبه غدير
آگاه باشيد! آخرين امام از ما قائم مهدى خواهد بود… بدانيد كه اوست گيرنده انتقام هر خونى از اولياء خداى عزوجل… بدانيد كه اوست ولىّ خدا و حكم كننده او بين خلقش، و امين او بر نهان و آشكارش
مكيال المكارم (متن عربى) ۱ / ۴۹
ـ اَما اِنَّ الصّابِرَ فىü غَيْبَتِهِ عَلى الأذى وَ التَّكْذيبِ بِمَنْزِلَةِ الْمُجاهِدِ بالسَّيْفِ بَيْنَ يَدَىْ رَسُولِ اللهِ
امام حسين ۷
آگاه باشيد هر كس كه در غيبت مهدى ۷ با تحمل رنجها و تكذيب بىدينان بر عقيده خود ثابت مىماند، همسان كسى است كه با شمشير در ركاب رسول خدا جهاد كرده است.
مهدى موعود (ترجمه جلد ۱۳ بحارالانوار)، صفحه ۳۵۶
ـ طُوبى لِشيعَتِنَا، المُتَمَسِّكينَ بِحُبِّنا فى غَيبَةِ قائِمِنا، الثّابِتينَ عَلى مُوالاتِنا وَ البَراءَةِ مِنْ أَعْدائِنا
امام موسى كاظم ۷
خوش به حال آن دسته از شيعيان ما كه در غيبت قائم ما چنگ به دوستى ما زده و بر محبت ما ثابت مىمانند و از دشمنان ما بيزارى مىجويند.
كفاية الاثر، صفحه ۲۶۵ و ۲۶۶
ـ … اَشبَهُ النّاسِ بِرَسولِ الله ۶ خَلقآ وَ خُلقآ، يَحْفَظُهُ اللهُ تَعالى فى غَيبَتِهِ، ثُمَّ يُظهِرُهُ فَيَملاَُ الأَرضَ قِسطآ وَ عَدلاً كَما مُلِئَتْ جَوْرآ وَ ظُلمآ
امام حسن عسكرى ۷
او (مهدى ۷) در صورت و سيرت، از هر كسى به پيغمبر شبيهتر است. خداوند در طول غيبتش از هر سانحهاى نگاهش دارد تا زمانى كه او را ظاهر سازد و او زمين را پر از عدل و داد كند، چنانكه پر از ظلم و ستم شده باشد.
كمال الدين ۲ / ۸۰
۳
۱٫ سلام بر تالىِ قرآن و مبيّن علوم آن. سلام بر صاحب اسرارِ ربّانى، و مَجراى اراده الهى.
سلام برتواى ميثاق مؤكّد، واى ميعاد مسلّم! اى پرچم افراشته و اى دانش انباشته! اى مظهر رحمت بيكران، و اى فريادرسِ درماندگان! سلام بر تو، در همه شبها و روزها، و همه هنگامها و لحظهها… در آن هنگامها كه نماز مىگزارى، يا دعا مىخوانى، يا ركوع و سجده مىكنى!
سلام بر تو، در بامدادان روشن، و در شبان تيره! سلام بر تو، اى پيشواى آرمانها، و اى اميد جانها!
سلام بر وصىّ اوصيا، و گزيده اوليا، سلام بر فرزند نورهاى تابان، و درفشهاى نمايان. سلام بر نور بىپايان الهى، و حجّتِ ناپنهان خدايى. سلام بر زندهكننده مؤمنان، و نابود سازنده كافران.
سلام بر مهدى امتها، و يكى كننده ملّتها. سلام بر قائم منتظَر، و عدل همه جاگستر. سلام بر شمشير برّان، و ماه تابان. سلام بر بهار زندگى، و روحِ سُرور و پايندگى. سلام بر مهدى كه خدا به امتها او را نويد داده است، تا به دست او همه را تابع يك دين سازد، و طرح اتّفاق در همه جهان در اندازد.
كجاست بقيّة الله، مهدىِ آلِ محمّد ۶؟ كه در جهان هست و زمين خالى از او نيست. كجاست آنكس كه كژيها و كاستيها را به سامان مىآورد؟ كجاست آنكس كه رسم ستم و بيداد را، از همه جا، برمىاندازد؟ كجاست آن يادگار پيامبر و امامان؟ كجاست آن آرمان مطلوب حقپرستان؟ كجاست نابودكننده سركشان و خودسران؟ كجاست ريشهكن كننده معاندان و گمراهى آفرينان و خداناشناسان؟ كجاست عزتبخش دوستان و خواركننده دشمنان؟
كجاست گسترنده فضيلت و تقوى در همه جهان؟ كجاست قبله مقصود دوستان؟ كجاست رازِ برپايىِ زمين و آسمان؟ كجاست فاتح بزرگ گيتى و افرازنده پرچم هدايت و ايمان؟ كجاست سازمان دهنده گروههاى اصلاحطلب و باايمان؟ كجاست طلب كننده خون پيامبران و پيامبرزادگان؟ كجاست انتقام گيرنده خون حسين سرور شهيدان؟…
كجاست فرزند محمد مصطفى؟ كجاست فرزند على مرتضى؟ كجاست فرزند خديجه كبرى؟ كجاست فرزند فاطمه زهرا؟
آيا در كجا به سر مىبرى، و در چه سرزمينى زندگى مىكنى؟ چقدر دشوار است كه همگان را ببينيم و تو را نبينيم؟! چقدر سخت است كه سخنان همه را بشنويم و سخن تو را و صداى تو را نشنويم؟! تو از ما پنهانى، ليكن بيرون از ما نيستى! تو از ما دور نشدهاى! تو آرمان مشتاقانى! تو مطلوب معتقدانى! تو سرلوحه شرف و عظمتى! تو كعبه بزرگى و عزت و حريّتى!
اى عزيز مصر هستى، و اى زبده وجود و تجلى! اى مظهر خداى رحمان، و اى پيشواى دلسوز و مهربان! اى معطى علم، و اى مربّى عقل! اى مُحيى روح، و اى حيات جان! تا كى در طلب تو سرگردان باشيم؟ تا كى تو را بجوييم و به ديدار تو نايل نياييم؟ تا كى در جستجوى تو، از ديده خون بيفشانيم؟…
آيا شود كه شام تار فراق به صبح باز وصال بدل گردد؟ آيا رسد روزى كه تو پرچم نصر الهى را برافراشته باشى، و ما گرداگرد تو را گرفته باشيم، تو امامت كنى و ما با تو نماز گزاريم؟! آيا رسد روزى كه بنگريم سراسر جهان را از عدل و داد آكندهاى، و دشمنان حق و عدالت را خوار و ناتوان ساختهاى، و سركشان و حق ناباوران را نابود كردهاى، و ريشه مستكبران را برآوردهاى، و ابرقدرتان را از صفحه روزگار برانداختهاى؟! آيا مىشود كه چنين روزى را ببينيم و خداى را بر اين نعمت بزرگ سپاس گزاريم، و فرياد برآوريم: الحمدُ لله ربّ العالمين
خدايا، خداوندا! بر او درود فرست، و فَرَج او را نزديك ساز، و وعدهاى را كه به او دادهاى به انجام رسان! او را از پرده غيبت به درآر، و با ظهور او گرفتاريها را برطرف فرما!
خدايا، خداوندا! رُعب و ترس از او و از قدرت و سپاه او را، پيشاپيش او، روان ساز! دلها را به محبت و يارى او ثابت بدار! او را با سپاهى از فرشتگان يارى ده، و بر دشمنان دين چيره گردان!…
خدايا، خداوندا! چنان به دل او الهام كن كه همه هستىِ دشمنان حق و فضيلت را نابود سازد، و همه چيز آنان را درهم ريزد، و همه امكانات آنان را ارزانى اهل حق دارد، همه پايگاههاى آنان را تسخير كند، و همه كاخهاى آنان را به ويرانى كشد، و از درون واديها تا سر كوهها همه جا را بگيرد، و همه ذخاير و بركات زمين را به تصرف درآورد، آمين يا ارحم الرّاحمين
اى حجّت خدا، و اى مهدىِ آل محمّد ۶! گواهى مىدهيم كه تو حجت خدايى، و شما آلِ محمد اوليد و آخر، و رجعت شما حق است. و ايمان در آن روز، براى كسانى كه از پيش ايمان نداشتهاند و كار خير نكردهاند، سودمند نيست. ما باور داريم كه مرگ، و سؤال قبر، و زنده شدن در قيامت، و پل صراط، و ترازوى اعمال، همه و همه حق است. همچنين حساب و بهشت و دوزخ حق است. و هركس كه با شما مخالفت كرده است شقى است، و هركس از شما پيروى كرده است سعيد است.
و اگر روزگاران بسى به درازا بكشد، و غيبت تو ـاى پيشواى محبوب، و اى آرمان مطلوب ـ از اين نيز طولانىتر بشود، و عصرها و نسلهايى ديگر را فرابگيرد، نه تنها از ايمان ما كاسته نمىگردد، بله بر يقين ما به وجود فرخنده تو، و ايمان ما به تو افزون مىشود، و آتش عشق تو در جان، بيشتر شعله مىكشد، و اطمينان ما به تو قوىتر مىشود، و انتظار ظهور در جان ما شديدتر مىگردد. ما همواره منتظر ظهور توايم، تا در ركاب تو جهاد كنيم، و جان و مال و فرزند و هرچه داريم در راه دين خدا و يارى تو بدهيم. ما اگر آن روزها را ديديم ـروزهايى كه با فروغ ظهور تو روشن گشته است، و درفشهاى قيام تو افراشته شده است ـ چونان عبدى مطيع، در خدمت تو خواهيم ايستاد، و به امر و نهى تو گوش فراخواهيم داد، با اين آرزو كه در ركاب تو، در راه يارى دين خدا، به شهادت برسيم، و به مهمانىِ خدا برويم…
اى فرزند احمد!
آيا ديدار تو ممكن است؟
آيا زيارت تو ميسر است؟
آيا ملاقات تو شدنى است؟
آيا راهى به رؤيت تو مىانجامد؟
آيا اين گذران روزهاى ما، يك روز به تو مىرسد؟
آيا مسير عمر، جايى به تو پيوند مىخورد؟
آيا از اين همه درهاى بسته، روزنى بهسوى تو هست؟
آيا از اين همه لحظه، يكى به حضور تو متبرك مىشود؟
آيا تو آمدنى هستى؟ آيا روى تو ديدنى است؟
آيا جمال تو به تماشا نشستنى است؟
پس كى به چشمهسار وجود تو مىتوان رسيد؟
پس كى از زلال خوشگوار حضور تو مىتوان نوشيد؟
چه طولانى شد اين عطش!
چه طاقتسوز شد اين تشنگى!
كى مىشود شام، تصوير تو را به قاب خوابهايمان ببريم؟
كى مىشود شب و روزمان در فضاى ظهور تو بگذرد؟
كى مىشود صداى گامهاى آمدنت در گوش هستى طنين بيندازد؟
كى مىشود چشم در چشم هم اندازيم و تو را به معاينه ديدار كنيم؟
كى مىشود پرچم پيروزىات را بر بام هستى بنشانى؟
زمين را از عدل و داد پر گردانى.
دشمنانت را به خاك سياه عقوبت بنشانى و ريشه حق ستيزان و مستكبران و گردنكشان و ستمگران را بسوزانى،
و ما بگوييم: الحمدلله ربّ العالمين.
